Infekcje grzybicze zwykle wywołują skojarzenia z dolegliwościami skórnymi lub stanami zapalnymi okolic intymnych. Tymczasem przebiegłe grzyby mogą atakować organizm także od środka. Jedną z najczęstszych chorób tego typu jest grzybica układu pokarmowego. Przyjrzyjmy się nieco bliżej kandydozie przewodu pokarmowego i przekonajmy się, co robić, by zapobiec jej wystąpieniu.
Z tego artykułu dowiesz się:
Grzybica układu pokarmowego – charakterystyka choroby
Główna bohaterka tego tekstu jest przykładem grzybicy narządowej (lub inaczej głębokiej), czyli takiej, która atakuje zespoły organów lub poszczególne narządy ciała. Najczęstszymi odmianami grzybicy głębokiej jest kandydoza układu pokarmowego i układu oddechowego. W dzisiejszym wpisie skupimy się na pierwszej z nich. System odpowiedzialny za przyjmowanie, trawienie i wydalanie posiłków stanowi wyjątkowo dogodne miejsce dla rozwoju i bytowania grzybów chorobotwórczych. W jego skład wchodzą: jama ustna, gardło, przełyk, żołądek, dwunastnica, jelito cienkie, jelito grube, odbytnica i odbyt. To spore pole do popisu dla patogenów. Sytuację komplikuje fakt, że grzyby z rodzaju Candida, a więc te, które najczęściej są odpowiedzialne za wywołanie grzybicy układu pokarmowego, występują w nim naturalnie, także u osób zdrowych. Do pojawienia się objawów chorobowych dochodzi pod warunkiem zaistnienia konkretnych czynników. Grzybica przewodu pokarmowego może „aktywować się” przy spadku odporności, zaburzeniach układu immunologicznego (np. stany po przeszczepie, AIDS), przewlekłych chorobach (np. toczeń, cukrzyca, nowotwór), inwazyjnych formach terapii (np. długotrwała antybiotykoterapia, leczenie cytostatyczne), nieodpowiedniej diecie, uzależnieniu od alkoholu lub narkotyków. Wśród czynników sprzyjających powstaniu kandydozy są też podeszły wiek, otyłość i brak dbałości o higienę.
Objawy grzybicy przewodu pokarmowego
Opisywana choroba może dawać różnorodne symptomy. Te są zależne od zaatakowanej okolicy przewodu pokarmowego. W przypadku grzybicy jamy ustnej lub odbytu chory może zaobserwować biały nalot lub tzw. pleśniawki. Narządy wewnętrzne mogą dawać grupę dolegliwości, wśród których wymienia się: wzdęcia, zgagę, kłopoty z trawieniem, utratę masy ciała, brak apetytu, skurczowe bóle brzucha, nudności, trudności z przełykaniem, częste biegunki. Nierzadko towarzyszą im przewlekłe zmęczenie, zaburzenia pamięci, stany lękowe i miejscowe zakażenie skóry (pachy, pachwiny).
Kandydoza przewodu pokarmowego – diagnoza
Osoby, które zauważyły u siebie powtarzające się podobne dolegliwości, i były pod wypływem czynników sprzyjających wystąpieniu grzybicy, powinny udać się do gastrologa lub specjalisty chorób wewnętrznych. W celu sprawdzenia hipotezy o wystąpieniu grzybicy układu pokarmowego lekarz może wykorzystać gastroskopię lub kolonoskopię. Dodatkowo stosuje się badania: morfologię krwi, posiew błony śluzowej, posiew kału i testy na wykrycie przeciwciał przeciwgrzybiczych. W przypadku potwierdzenia kandydozy, wdraża się terapię z wykorzystaniem leków doustnych lub wlewów dożylnych, a stosowane środki farmakologiczne są zależne od ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Profilaktyka grzybicy przewodu pokarmowego dzięki suplementom i diecie
Leczenie grzybicy wewnętrznej może okazać się długotrwałą krucjatą wymagającą wielu wyrzeczeń. Gdy mowa o patogennych zmianach grzybiczych, zdecydowanie lepiej jest przeciwdziałać niż być skazanym na leczenie, gdy będzie już za późno na profilaktykę. Fundamentem grzybiczej prewencji jest odpowiednia dieta. Po pierwsze należy ograniczyć przyjmowanie cukrów prostych, które upodobały sobie grzyby Candida. Warto także zredukować podaż nabiału i produktów pochodzenia mlecznego. W cenie jest odpowiednie nawodnienie, tłuszcze roślinne (np. oliwa z oliwek, olej z wiesiołka) i duża ilość świeżych warzyw w codziennym menu. W przypadku konieczności sięgnięcia po antybiotyki należy pamiętać o stosowaniu probiotyków odbudowujących florę układu pokarmowego chroniącą przed rozwojem patogenów. Ważną rolę w profilaktyce grzybicy przewodu pokarmowego może pełnić suplementacja. W aptekach możemy spotkać wiele preparatów mających na celu ochronę przed grzybicą. Receptury wielu z nich bazują na naturalnych składnikach, m.in. wyciągu z goździkowca korzennego, liściach szałwii lekarskiej, liściach pokrzywy i czosnku pospolitym. Niektóre suplementy stosuje się w formie kilku- lub kilkunastodniowych terapii, a nie przez cały czas, co ogranicz wydatki w aptece.
Źródła:
- https://www.umb.edu.pl/photo/pliki/WL_jednostki/klinika-chorob-zakaznych-i-hepatologii/zakazenia_grzybicze.pdf
- https://journals.viamedica.pl/gastroenterologia_kliniczna/article/viewFile/29294/24046
- https://www.doz.pl/czytelnia/a15235-Grzybica_kandydoza_przelyku__objawy_przyczyny_leczenie._Zalecenia_dla_pacjentow_z_kandydoza_przelyku
